چشماش رو از نور های رنگی ای که سالن رو پر کرده بود، نیمه باز نگه داشته بود

صدای بوم بومه آهنگ ... "نمره ی بیسته کلاسو نمی خوا..." دستی به موهاش کشید، و با هیجان بیشتری پاهای ظریفشو حرکت داد

پسر دستش رو گرفت و خواست برای باره پنجم بچرخونتش، سر گیجه داشت بد بختش می کرد

امشب هم ، همه ی چشمای پارتی، غریبه بودند

مثله همه ی شب ها ، و همه ی مرد ها

آروم روی صندلیه ی حصیریه گوشه ی سالن می شینه، صورتشو با دستاش می پوشونه، چند ثانیه تنهایی براش حرومه، پسری کنار

"دستش می شینه، با چشمای سرخ و پف کردش و لحنی کش دار، لیوانو می ذاره رو لبای دختر و می گه " خوششششششگلی ... بخور

خسته و دردناک

باید برای فردا شب آماده شه

باید همه ی پارتی ها رو بگرده

همه ی چشم ها رو ببینه

خود کشی هم بهش حرام شده

باید بگرده ، بگرده

روی پوستش، یه "م" توی یه دایره ی باز، حک می کنه

به خونش خیره می شه

و می خوابه