شاید به یه جمع بندیه کوچیک نیاز دارم . سرعت تایپم نسبت به چند سالی که گذشته بیشتر شده و لذته نهفته ای رو درست می کنه . هیچ چیز اتفاقی نبوده ، هیچ کدوم از این رابطه ها و لحظه ها واشتباه ها اتفاقی نبوده، یا شاید هم بوده اما من نمی تونم بهشون فکر کنم ، چون من این لحظه اینجا نشستم و دارم تایپ می کنم ، و می دونم اگه حتی یکی از کوچکتین اشتباه ها هم توی این چند سال نبود الان می تونست متن من رو عوض کنه و شاید باعث شه که نوشته نشه یا هر چیز دیگه یی ،و من فقط به این هایی که الان وجود دارن احترام می ذارم و نمی خوام دلیلی برای عوض شدنشون پیدا بشه

اینجا دلم یه عکس یادگاری می خواد با بزرگ ترین آدم های زندگیم . ولی تو آرشیوم ندارم ، جاشو خالی می ذارم

**

من وقتی روشنفکر می شم زمان رو نفی می کنم ، ولی می تونم اعتراف کنم که عاشق همین روز ها و گذر ها و چیز هایی ام که خودمون ساختیم

پ.ن: تولدش مبارک ، پنجاه