زندگیه من و تورو عشق است که چشمونو رو همه چی می بندیم و سیگار می کشیم

زندگیه منو تو رو عشق است که وقتی حرف از اجتماع میاد می خندیم چون همیشه ازش جدا بودیم

من و تویی که وقتی یه جای کارمون گیر می کنه به خود خواهی هامون پناه می یاریم و پوزخند می زنیم و همه چیزو رد می کنیم

منو و تویی که انقدر فکر می کنیم ، انقدر فلسفه می بافیم که دیگه جایی برای طناب بازی نمی مونه

زندگیه من و تویی که انقدر رفتیم و انقدر فکر کردیم و انقدر ساختیم و انقدر انقدر انقدر انقدر

من و تویی که همیشه حس می کنیم و حسمونو تو خودمون قایم می کنیم ، خودمونم تو زندگیمون

من و تویی که به هم لبخند می زنیم و از کنار هم رد می شیم